Prof. dr inż. Janusz Groszkowski ur. 21 marca 1898 r. był nestorem polskiej radiotechniki, elektroniki, wychowawcą wielu pokoleń elektryków i elektroników, działaczem społecznym i państwowym, a przede wszystkim patriotą i Wielkim Człowiekiem – humanistą.

Profesor ukończył Politechnikę Warszawską i do końca życia był związany z tą uczelnią, w jej murach uzyskał wszystkie stopnie i tytuły naukowe. Tu kształcił kolejne roczniki polskich radiotechników i elektroników. W swoim laboratorium radiotechniki pracował nad zagadnieniami generacji i stabilizacji częstotliwości, techniki wysokich próżni, był twórcą metody analizy harmonicznych nieliniowych drgań elektrycznych, podał oryginalną interpretację mechanizmu zmian indukcyjności w zależności od temperatury, co miało olbrzymie znaczenie dla Fabryki Kabli w Ożarowie. Prace te przyniosły Mu światową sławę i stanowią trwały dorobek w skali krajowej.

Za swe osiągnięcia naukowe został dwukrotnie wyróżniony nagrodami państwowymi I stopnia w latach 1951-1968. W latach okupacji hitlerowskiej rozszyfrował system radiowego sterowania rakietami VI i V2. Wyniki prac Profesora w zakresie deszyfracji tej broni wywiad AK przekazał do Londynu, co pozwoliło na działania antyrakietowe aliantów. W zakładzie Radiotechniki montowano radiostacje i naprawiano sprzęt łączności dla AK.

Profesor Janusz Groszkowski był organizatorem życia naukowego w kraju. W 1934 r. stworzył Instytut Radiotechniki, którym kierował do 1939 r. W 1937 roku był inicjatorem pierwszych polskich prób telewizji. Po wojnie przystąpił do odbudowy nauki polskiej m.in. jako współtwórca Polskiej Akademii Nauk, której był członkiem od 1952 r., wiceprezesem od 1954 r., a w latach 1962-1971 prezesem. Profesor był członkiem wielu zagranicznych akademii naukowych, posiadał liczne doktoraty honoris causa.

Od młodych lat działał społecznie. W latach dwudziestych współzałożył Warszawski Radioklub. Był pierwszym prezesem Stowarzyszenia Elektryków Polskich, członkiem honorowym wielu zagranicznych stowarzyszeń naukowych.

Profesor był także działaczem państwowym. W latach 1967-1971 sprawował funkcję wiceprzewodniczącego, a w latach 1971-1876 przewodniczącego OK-FJN. Od roku 1972 był posłem na Sejm i zastępcą przewodniczącego Rady Państwa.

Wśród wielu odznaczeń należy szczególnie wymienić najpiękniejsze odznaczenie bojowe – Złoty Krzyż Orderu Virtuti Militarii i odznaczenie Order Budowniczego Polski Ludowej.

Nade wszystko prof. Janusz Groszkowski był wielkim Polakiem, a przy tym skromnym, szlachetnym, niezłomnym bojownikiem prawdy i takim pozostanie w pamięci pokoleń.

Odszedł na zawsze 3 sierpnia 1984 r.